اختلال اضطراب فراگير از علائم، سبب شناسي، تشخيص و درمان

آيا با اختلال اضطراب فراگير آشنايي داريد؟

امروزه زندگي ها سرشار از اضطراب و استرس مي باشد. و اضطراب و نگراني بهم وابسته هستند و در بسياري از مواقع با آن ها رو به رو هستيد.

اضطراب اگر در حد طبيعي باشد به شما كمك مي كند تا در شرايط بحراني و پرخطر عكس العمل مناسبي از خود نشان دهيد و به كمك آن مي تواند براي زندگي خود برنامه ريزي دقيقي داشته باشيد.

اختلال اضطراب فراگير، يكي از اختلالاتي است كه اضطراب بسيار زياد و غيرمعقولي در فرد به وجود مي آورد و باعث مي شود نگراني هاي غيرعادي و شديدي در مورد اتفاقات و روزمرگي هاي زندگي تجربه كند.

اضطرار فراگير ميتواند تاثيرات منفي بر روي زندگي بگذارد و روابط اجتماعي و روزمرگي هاي زندگي را درگير خود مي كند و باعث اختلال و ايجاد مشكلاتي در تمام عرصه زندگي مي شود.

شناختن علائم و تسخيص به موقع آن باعث مي شود كه درمان آن راحت تر شود.در اين مقاله به بررسي علائم اضطرار فراگير و تشخيص و درمان آن مي پردازيم.

اختلال اضطراب فراگير چيست؟
اختلال اضطراب فراگير چيست؟ اختلال اضطراب فراگير يا GAD نمونه اي از اختلالات اضطرابي مي باشد.

اين اختلال در فرد نگراني دائمي و بيمارگوني را نسبت به رويدادهاي آينده و تصوراتي بسيار نگران كننده در مورد اتفاقاتي كه در آينده احتمال رخ دادنش است به وجود مي آورد.

در واقع مشكل فردي كه دچار اختلال اضطراب فراگير است ترس از ابهام مي باشد چون دلش مي خواهد كه تمام امور را در دست بگيرد و آن را كنترل كند.

نشانه هاي اختلال اضطراب فراگير در زمان ميانسالي به اوج مي رسد و با افزايش سن كاهش مي يابد. و درصد مبتلا شدن به اين اختلال در زنان دو برابر مردان است.

علائم اختلال اضطراب فراگير چيست؟
آگاهي در مورد اختلال اضطراب فراگير و شناخت علائم آن براي درمان تاثير به سزايي دارد و توجه به ميزان شيوع اين بيماري را بايد جدي گرفت.

در زير اهميت شناخت و درمان بيماري را مورد بررسي قرار مي دهيم.

ناتواني در كنترل و مديريت نگراني ها
در اضطراب فراگير شما احساس ترس و نگراني شديدي داريد به حدي كه نمي توانيد آن را كنترل كنيد.

ممكن است هيچوقت نتوانيد آرامش واقعي را تجربه كنبد.

در نتيجه بر روي مسائل مهم زندگيتان نمي توانيد تمركز كنيد و قدرت تصميم گيري در مورد مسائل مهم نخواهيد داشت.

نگراني افراطي و نامعقول بدون دليل مشخص
در اختلال فراگير بدون دليل ناراحت هستيد و احساس مي كنيد كه چيزي از درون شما را اذيت مي كند ولي دليل و علت آن را نمي دانيد.

اين نگراني به طور مكرر شما را درگير خود نگه مي دارد و نمي گذارد در زندگي آرامش داشته باشيد و هميشه دلشوره داريد و نگران هستيد.

نگراني تعميم يافته به تمام موضوعات
افرادي كه دچار اضطراب فراگير هستند نگراني آن ها مختص شرايط و موقعيت خاصي نيست و ممكن است در هر شرايطي به سراغشان آيد.

اين اضطرار موضوع آن بر اساس شرايط سني افراد متفاوت است.

مثلا در گروه سني نوجوان و جوانان بيشتر نگراني آن ها در مورد كار و تحصيل است. و در گروه سني ميانسالي بيشتر نگران سلامتي خود و افراد خانواده مي باشند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير

به طور معمول اساسي ترين نوع اختلال هاي اضطرابي اختلال اضطرابي فراگير GAD مي باشد، كه با احساس پايدار تنيدگي ذهني و نگراني و بي قراري مشخص مي شود. تشخيص اختلال اضطراب فراگير زماني صورت مي گيرد كه فرد نگراني و اضطراب شديد و غير قابل كنترلي درباره ي تعدادي از وقايع و موقعيت ها تجربه كند. كودكان و نوجوانان ممكن است درباره اينده و مهارت و لياقت در عملكرد تحصيلي و اجتماعي بسيار نگران باشند. همچنين ممكن است در مورد مشكلات سلامت خود، موضوعات حانوادگي شان و حوادثي كه در جهان رخ مي دهد نگران باشند. اين نگراني ها بايد دست كم شش ماه هر روز وجود داشته باشند و با يك نشانه ي فيزيولوژيكي همراه باشند. تاكنون اختلال اضطراب فراگير به خوبي در مورد كودكان ونوجوانان مورد پژوهش قرار نگرفته و سير تحولي ان براي اين گروه نيز مستلزم بررسي بيشتري است.

وجه تمايز GAD از ساير اضطراب‌ها در اين است كه در اين نوع اختلال، شخص نگران وقايع متعددي مي‌باشد و در صورتي كه در ساير اختلالات اضطراب، نگراني منحصر به محرك يا موضوعات ويژه‌اي مي‌باشد.

وجه تمايز ديگر اينست كه اين افراد اغلب در مورد مسائل جزئي روزمره دچار اضطراب مي شوند (بارلو، ۲۰۰۲). بزرگترها اغلب بر مسائلي مثل مشكلات بين فرزندان، سلامت خانواده، مسئوليت هاي شغلي و يا جزئي تر مانند وظايف خانه، يا سر وقت رسيدن به يك قرار. كودكان با اين اختلال اغلب ازط مسائلي مثل رقابت در مدرسه، عملكرد ورزشي يا اجتماعي دچار نگراني مي شوند (ساوج و كندال، ۲۰۰۹).

علائم اين اختلال بر اساس DSM-V عبارتند از:

الف: اضطراب و نگراني شديد و مفرط درباره تعدادي از رويدادها يا فعاليت ها (مثلا عملكرد شغلي يا تحصيلي) در اكثر روزهاي هفته و به مدت حداقل ۶ ماه.

ب: فرد نميتواند اين نگراني را كنترل كند.

ج: اضطراب و نگراني با حداقل سه نشانه از ۶ نشانه زير همراه است (نشانه ها در اكثر روزها در ۶ ماه گذشته حضور داشته اند)

توجه: در مورد كودكان فقط به يك سمپتوم نياز است.

۱. فرد بي قرار است، يا احساس عصبي بودن دارد، يا به خاطر نگراني بي دليل بد اخلاق است.

۲. به آساني خسته و كوفته ميشود.

۳ . نميتواند حواس خود را متمركز كند يا ذهنش يك دفعه خالي ميشود.

۴. زودرنج است و زود عصباني ميشود.

۵. تنش ماهيچه اي دارد.

۶. خوابش مختل شده است (نميتواند بخوابد، يا از خواب مي پرد، يا خواب ناآرام دارد كه خستگيش را برطرف نميكند).

د: اضطراب ، نگراني ، يا سمپتوم هاي فيزيكي باعث ميشوند فرد به رنج يا نابساماني شديد (باليني) در عملكرد اجتماعي ، شغلي يا ساير جنبه هاي مهم زندگي دچار شود.

ه: ناراحتي فرد را نمي توان به آثار مستقيم يك ماده (مثلا يك نوع ماده مخدر،يك نوع داروي تجويزي)،يا يك عارضه پزشكي ديگر (مثلا هايپرتيروئيديسم) نسبت داد.

و: يك اختلال رواني ديگر نمي تواند دليل موجه تري براي اين اختلال باشد. مثلا اضطراب درباره حملات وحشت زدگي در اختلال وحشت زدگي،ارزيابي منفي ديگران در اختلال اضطراب اجتماعي، وسواس كثيف شدن يا ساير وسواس ها در اختلال وسواسي – اجباري، جدايي از افراد مهمي كه فرد به آن ها دلبستگي دارد در اختلال اضطراب جدايي، رويدادهايي كه فرد را به ياد رويدادهاي اسيب زا مي اندازد در اختلال PTSD، چاق شدن در آنوركيسا نروزا، دردها و ناراحتي هاي فيزيكي در اختلال نشانه هاي جسماني، نقص هايي كه فرد فكر ميكند در ظاهرش دارد در اختلال بد شكلي بدني، يا ابتلا به يك بيماري جدي در اختلال اضطراب بيماري، يا محتواي باورهاي هذياني در اسكيزوفرني يا اختلال هذياني. همه اين موارد نمي توانند دليل موجهي براي اين اختلال باشند (گنجي، ۱۳۹۲).

همان طور كه گفته شد، علامت شاخص اين اختلال اضطراب و نگراني غيرواقعي ومفرطي است كه وابسته به رويدادهاي تنش زاي بيروني نيست. بر اساس نظر اشتراوس (۱۹۹۴)، اين خصوصيت در ۹۵درصد كودكان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير آشكار است.كودكان دچار اين اختلال درباره آينده، رويدادهاي اجتماعي، فعاليت هاي خانوادگي، ورزش، موضوعات بهداشتي وآنچه صرفا ممكن است فردا يا حتي ساعتي بعد روي دهد، نگرانند. اختلال اضطراب فراگيربا تنيدگي، ناآرامي، تحريك پذيري و زود از كوره در رفتن نيز همراه است، هر چند كودكان خود هميشه از اين قبيل عبارات استفاده نمي كنند. چنين اضطراب مزمن دائمي را (تشويش مضطربانه) ناميده اند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير در كودك و نوجوان

اختلال اضطراب جدايي در نوزادان باعث اضطراب بيش از حد مربوط به جدايي يك كودك از خانه و يا از كساني (در نوجوانان و بزرگسالان) است كه به فرد به آن ها وابسته است.

اين اضطراب فراتر از ميزاني است كه براي رشد فرد انتظار مي رود. ترس، اضطراب و يا اجتناب ماندگار است، و حداقل به مدت ۴ هفته در كودكان و نوجوانان و به طور معمول ۶ ماه يا بيشتر در بزرگسالان به طول مي انجامد.
اختلال اضطراب جدايي در نوزادان، معمولا از خانواده هاي غيرصميمي نشات مي گيرند. هنگامي كه نوزاد از خانه و يا افراد وابسته اصلي جدا مي شوند، ممكن است به طور پيوسته احساس طرد، بي تفاوتي، غم و اندوه اجتماعي و يا مشكل تمركز بر روي كار و يا بازي را نشان دهند.

بسته به سن افراد، ممكن است ترس از حيوانات، هيولا، تاريكي، دزد، سارق، آدم ربايان، حوادث رانندگي، سفر هواپيما، و شرايط ديگري را داشته باشند كه به عنوان خطري براي يكپارچگي خانواده و يا خود افراد تلقي مي شوند.

نگراني در مورد مرگ و مردن نيز رايج است. امتناع از مدرسه رفتن ممكن است به مشكلات تحصيلي و اجتناب اجتماعي منجر شود.

كودكان ممكن است از اين امر شكايت كنند كه هيچ كس آن ها را دوست ندارد و يا مراقب آن ها نيست و در نتيجه آرزو مي كنند كه مرده بودند.

هنگامي كه زمان جدايي بسيار ناراحت مي شوند، ممكن است خشم و يا گاهي اوقات تنفر خود را نسبت به كسي كه‌ آن ها را مجبور به جدايي‌ كرده، نشان دهند.

اضطراب جدايي در نوزادان دكتر هلاكويي
وقتي كودكان خردسال در شب تنها هستند، ممكن است تجارب ادراكي غيرمعمولي را گزارش دهند (مانند كودكاني كه مي گويند تصور مي كنند افرادي كه به اتاقشان ‌نگاه مي كند، موجودات ترسناك به آن ها نزديك مي شوند يا حس مي كنند چشم هايي به آن ها خيره شده اند).

كودكان مبتلا به اين اختلال اضطراب جدايي در نوزادان اغلب به صورت سخت گير، فضول و نيازمند توجه مداوم، مي باشند. اغلب اوقات تقاضاهاي مفرط كودك، به يك منبع سرخوردگي والدين تبديل مي شوند كه منجر به خشم و درگيري در خانواده است.

كودكان مبتلا به اين اختلال اضطراب جدايي در نوزادان، گاهي اوقات، به صورت افراد وظيفه شناس، سازگار، و مشتاق به خوشحال سازي توصيف مي شوند. كودكان ممكن است شكايت هاي جسماني داشته باشند كه به آزمايشات فيزيكي و روش هاي پزشكي منجر مي شود ولي در حقيقت مشكلي وجود ندارد.

حالت افسرده، غالبا وجود دارد و ممكن است با گذر زمان تداوم بيشتري پيدا كند و تشخيص فرعي اختلال افسرده خويي و يا اختلال افسردگي اساسي را توجيه كند. اين اختلال ممكن است نسبت به اختلال مربوط به هراس با هراس از مكان هاي شلوغ اولويت داشته باشد.

اضطراب جدايي چيست؟
اختلال اضطراب جدايي در نوزادان ممكن است باعث شود كه كودك گريه كند، جيغ بزند، به شما بچسبد، سرش را تكان دهد يا صورتش را پنهان كند، اين كودكان وقتي كسي كه او را نمي شناسد به آن ها نزديك مي شود غوغا مي كنند.

همين واكنش‌ها ممكن است در مورد اعضاي خانواده و دوستاني نيز رخ دهد كه به نظر مي‌رسيد كودك شما زماني از آن ها لذت مي‌برد اما اكنون آن ها را “غريبه” يا حتي يك تهديد مي‌داند.

اختلال اضطراب جدايي در نوزادان مرحله اي از رشد طبيعي است. در اين مرحله، كودكان وقتي از والدين يا مراقبان اصلي خود جدا مي شوند، مضطرب مي شوند. اختلال اضطراب جدايي در نوزادان معمولاً از ۸ ماهگي كودكان شروع مي شود و در سنين ۱۰ تا ۱۸ ماهگي شديدتر مي شود.

هنگامي كه از والدين يا مراقبان خود جدا مي شوند، به ويژه زماني كه از خانه دور هستند، احساس خطر و ناامني مي كنند.

آن ها براي امنيت و اطمينان به والدين و مراقبان خود نگاه مي كنند. گريه نشان مي دهد كه كودكان احساس دلبستگي به والدين يا مراقبان خود را ايجاد كرده اند. گريه در اين شرايط يك واكنش مثبت است.

اختلال اضطراب جدايي در نوزادان تا ۲۴ ماهگي كودكان ادامه دارد. در اين سن، كودكان ماندگاري اشيا را ياد گرفته اند و اعتماد پيدا كرده اند. اضطراب جدايي به مرور برطرف مي شود زيرا كودكان ياد گرفته اند كه والدين يا مراقبان آن ها حتي زماني كه ديده نمي شود نيز هنوز وجود دارند.

كودكان ياد گرفته اند كه به والدين خود اعتماد كنند يا در نهايت مراقبان خود باز خواهند گشت.

چگونه اضطراب جدايي كودك از مادر را كاهش دهد
به طور منظم او را در آغوش بكشيد. كودك خود را در آغوش بگيريد و دلبستگي او را تقويت كنيد
جدايي هاي كوتاه مدت را شروع كنيد. او را در اتاقي قرار دهيد و ابتدا مطمن شويد كه اتاق امن است و سپس او را براي مدت كوتاهي تنها بگذاريد.

استقلال را تقويت كنيد. به نوزاد خود اجازه دهيد راحت در اتاق بگردد.
توضيح دهيد كه چرا او را ترك مي كنيد و كي بر مي گرديد. هرچه كودك بزرگ تر مي شود بيش تر مي توانيد توضيح دهيد.
هرگز دزدكي او را تنها نگذاريد. اين كار باعث مي شود كه كودك اعتماد خود را نسبت به شما از دست بدهد. خداحافظي از او باعث مي شود كه احساس كند والدينش بي دليل و ناگهاني او را ترك نمي كنند.
بنشينيد و با هم كتاب بخوانيد.
با كودك خود نقاشي بكشيد.
به كودك خود اجازه دهيد با يكي از دوستان خود فعاليتي انجام دهد.
وقتي فرزندتان بدون شما روز را پشت سر مي گذارد، با تمجيد از او، عزت نفسش را تقويت كنيد.
درمان اضطراب جدايي در نوزادان
پس از هربار شير دادن كمي از كودك خود فاصله بگيريد تا اختلال اضطراب جدايي در نوزادان را كاهش دهيد.
حتما پيش از رفتن به كودك خود اطلاع دهيد.
به وعده هايي كه مي دهيد عمل كنيد تا اعتماد او را تقويت كنيد.
او را در محيط آشنا قرار دهيد و از پرستار بخواهيد به خانه بيايد.
سعي كنيد برنامه هاي ترسناك را مشاهده نكنيد.
به فرزندتان بگوييد كه حالش به مرور بهتر خواهد شد.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب جدايي در نوزادان | درمان تضميني + تشخيص

اختلال اضطراب جدايي در كودكان از دلايل تا درمان

اختلال اضطراب جدايي در كودكان چيست؟ به احتمال زياد براي شما هم اتفاق افتاده است كه خواسته ايد بيرون برويد اما با گريه و كج خلقي كودكتان رو به رو شده ايد. در اين جا اين سوال پيش مي آيد كه آيا اين اتفاق و وابستگي فرزندان به شما طبيعي مي باشد؟ و بايد در اين موارد چطور با فرزندان برخورد شود؟ اضطراب جدايي در سنين ۱۲ تا ۱۸ ماهگي طبيعي مي باشد اما اين اضطراب در كودكان سنين بالاتر به عنوان يك اختلال رواني شناخته شده و آن را تحت عنوان اختلال اضطراب جدايي مي شناسند كه نياز به درمان دارد.

در ادامه اين مقاله به بررسي كامل اين موضوع پرداخته شده است تا جواب بسياري از سوال هاي خود را در زمينه اختلال اضطراب جدايي در كودكان دريافت نماييد.

اختلال اضطراب جدايي چيست؟
كودك شما در سنين پايين تر وابستگي هاي زيادي به شما دارد و از اين كه شما او را ترك مي كنيد و تنهايش مي گذاريد مي ترسد و گريه و بهانه گيري مي كند، ممكن است در صورت جدايي از شما به مدت كوتاهي، گريه و بد خلقي كند اما بايد توجه داشته باشيد اين واكنش ها در سنين ۱۲ تا ۱۸ ماهگي طبيعي مي باشد و با طي كردن روند رشد طبيعي كودك به تدريج اضطراب جدايي و وابستگي كودك از بين مي رود.

اما در صورتي كه در سنين بالاتر به ويژه در سن پيش دبستاني اين واكنش ها در كودك مشاهده شد بايد نگران شويد زيرا احتمال دارد كودك شما از اختلال اضطراب جدايي رنج ببرد، در واقع اختلال اضطراب جدايي يكي از اختلال هاي اضطرابي مي باشد كه كودك در هنگام جدايي از خانه يا مراقبان، دچار اضطراب شديد و نامناسبي مي شود و واكنش هايي نشان مي دهد كه نسبت به سنش غير طبيعي مي باشد.

علائم اختلال اضطراب جدايي در كودكان
بر اساس مطالبي كه بيان شد اختلال اضطراب جدايي در كودكان بيشتر در سال هاي پيش دبستاني ديده مي شود به طوري كه اين كودكان حاضر نيستند در هنگام مدرسه رفتن يا بازي كردن از والدين شان جدا شوند و براي جدا نشدن از خانواده دلايل مختلفي مانند مريض شدن را بهانه مي كنند، از جمله علائمي كه اختلال اضطراب جدايي را نشان مي دهد مي توان به موارد زير اشاره كرد:

ترس از جدايي از خانواده:
كودكاني كه دچار اختلال اضطراب جدايي مي شوند به طور مداوم ترس از جدايي از والدين را دارند و همين مسئله باعث مي شود تا اضطراب هاي پياپي در آن ها به وجود آيد، يكي از مهم ترين علائم اضطراب جدايي، ترس از جدايي كودكان از والدينشان مي باشد.

۲٫ از دست دادن افراد وابسته:
نگراني زيادي نسبت به افرادي كه وابسته و دلبسته هستند دارند به طوري كه همواره نگران از دست دادن آن ها مي باشند و مي ترسند بلايي سر اين افراد بيايد.

۳٫ خارج نشدن از خانه:
كودك علاقه اي به بيرون رفتن ندارد و دوست ندارد از خانه خارج شود و به ديدار دوستان، اقوام و يا مدرسه و مكان هاي ديگر برود.

۴٫ بي خوابي يا كابوس ديدن:
دلش نمي خواهد شب ها در مكان ديگري جز خانه خود بخوابد. اضطراب جدايي در اين كودكان باعث مي شود كه حتما در كنار فردي كه به او وابسته است بخوابد و يا احتمال دارد كابوس هايي در مورد جدايي از والدين خود ببيند.

۵٫ علائم جسماني:
در صورت جدايي از افرادي كه به آن ها وابسته است دچار سردرد، حالت تهوع، استفراغ، دل درد و غيره مي شود.

نكته: علائمي كه بيان شد بايد حداقل به مدت ۴ هفته در كودكان ادامه داشته باشد و اين اختلال ناراحتي قابل ملاحظه اي در عملكرد هاي اجتماعي، شغلي و تحصيلي و يا زمينه هاي ديگر ايجاد كند و با اختلال هاي رواني ديگر قابل توجيه نمي باشد.دلايل بروز اختلال اضطراب جدايي در كودكان

افرادي كه دچار اختلال اضطراب جدايي مي شوند ممكن است به خاطر احساس ناامني در كودك باشد اين ناامني به دلايل بسياري به وجود مي آيد كه از جمله دلايل بروز اختلال اضطراب مي توان به موارد زير اشاره نمود.

ژنتيك:
بسياري از كودكان به صورت ژنتيكي خلق و خوي حساسي دارند و احتمال اين كه به اضطراب دچار شوند بسيار زياد است و به همين دليل آمادگي آن ها براي ابتلا به اضطراب جدايي بيشتر مي باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب جدايي در كودكان از دلايل تا درمان

انواع اضطراب در روانشناسي شامل: اضطراب دوره بارداري، اضطراب ناشي از جدايي، اضطراب جنسي، استرس پس از حادثه و غيره مي باشد.آيا اضطراب باعث خودكشي مي شود؟ علت دلهره و اضطراب چيست؟

انواع اضطراب چيست؟
اضطراب اجتماعي
همه ي انسان ها براي سخنراني دچار اضطراب مي شوند ولي افراد مضطرب در اين شرايط:

عرق مي كنند،
قرمز مي شوند،
تپش قلب مي گيرند
حالت تهوع را تجربه مي كنند.
اين علائم ممكن است حتي زماني كه فرد كارهاي مورد علاقه اش را انجام مي دهد هم رخ بدهد. به نظر مي رسد اكثر اين بيماران در گذشته اتفاق تلخي را تجربه كرده اند.

دارو مي تواند به بيماران كمك كند كه سرعت اضطراب خود را كنترل كنند اما رواندرماني به افراد مضطرب نشان مي دهد كه مشكل آن ها بي دليل به وجود نيامده است.

روان درماني ممكن است زمان بر باشد اما باعث مي شود كه بيماران اضطراب خود را بهتر كنترل كنند.

نوع ديگري از خاطرات كه با اضطراب عملكرد در ارتباط است، ترس از دست دادن علاقه ي اعضاي خانواده است. اين افراد اعتقاد دارند كه محبت اعضاي خانواده وابسته به عملكرد آن ها است و براي آن ها سخنراني و بودن در اجتماع به معناي سنجش ميزان دوست داشتني بودن آن ها است.

اين افراد معمولا ارزشمندي را وابسته به عملكرد خود مي دانند.

ديده مي شود كه بعضي از والدين در كودكي به دليل عملكرد اشتباه فرزند خود را تنبيه مي كنند يا حتي اگر عملكرد او عالي هم باشد به دليل مسائل پيش پا افتاده مانند ريختن آب يا غذا روي زمين آن ها را تنبيه مي كنند، اين تداعي ناخوشايند در بزرگسالي باعث مي شود كه فرد احساس كند كه عملكرد او اگر مثبت يا منفي باشد به تنبيه ختم مي شود.

به اين ترتيب تعريف موفقيت براي كودكان دشوار مي شود.
آيا فردي كه به رياست رسيده واقعا با كفايت بوده يا از ترس و تهديد به اين مقام رسيده است؟
اين فرد بخاطر موقعيتي كه دارد احساس غرور مي كند يا به دليل اضطراب دچار حملات هراس مي شود؟
اضطراب جدايي چيست؟ | انواع اضطراب
بخش عمده اي از اضطراب مربوط به ترس ناشي از تنها ماندن، ترك شدن و موارد ديگر مي باشد. اضطراب جدايي معمولا از دوران كودكي و بر اساس جدايي از مادر صورت مي گيرد.

اگر كودك پس از جدايي از مادرش به گرمي پذيرفته شود ياد مي گيرد كه جدايي خطرناك نيست اما اگر با واكنش نگران كننده مادر برخورد كند نگرش او در مورد نگراني تغيير خواهد كرد.

مادراني كه از فرزندانشان براي پر كردن تنهايي خود استفاده مي كنند در صورت جدايي فرزندانشان رفتارهايي عصبي و نگران كننده نشان مي دهند. در اين شرايط كودك مي آموزد كه جدايي باعث بروز اضطراب در مادر آن ها مي شود و براي مراقبت از آن ها بايد در كنار او بمانند.

عكس العملي كه كودكان نسبت به جدايي نشان مي دهند با تجربه طرد شدن توسط مادر ارتباط دارد. تحقيقات انجام شده نشان مي دهد كه غفلت و عدم توجه كافي به كودكان در سال هاي اول زندگي باعث آسيب هاي دائمي به شخصيت و اعصاب او مي شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-انواع اضطراب از نظر روانشناسان | آيا اضطراب باعث خودكشي مي شود؟

انواع اختلالات رواني ۲۰۲۱ را بشناسيد

اختلالات و بيماري هاي رواني انواع مختلفي دارد و بسياري از آن ها شايع تر بوده و فراواني بيش تري دارند، از جمله بيماري هاي رواني كه شايع مي باشد مي توان به افسردگي و اختلالات اضطرابي اشاره كردكه در زن و مرد مشاهده مي شود و درصد مراجعه به روانشناس و كلينيك ها براي اين اختلال بيشتر مي باشد.

افرادي كه در جامعه زندگي مي كنند به دلايل مختلفي مانند ژنتيك، تاثير محيط و عوامل خانوادگي به بيماري هاي رواني دچار مي شوند.

دفترچه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM) شامل شماري از مهم ترين دسته هاي اختلالات توصيف شده مي باشد و همه اختلالات رواني در آن وجود ندارد، آخرين نسخه كتابچه راهنماي تشخيصي DMS-5 در ماه مه سال ۲۰۱۳ منتشر شده است، DSM يكي از پر كاربردترين سيستم هاي طبقه بندي اختلالات رواني مي باشد و در آن بيماري هاي رواني بر اساس معيار هاي تشخيصي استاندارد ارائه شده است.

انواع اختلالات رواني
اختلالات تكوين عصبي
اختلالات تكوين عصبي از جمله مواردي است كه در زمان نوزادي، كودكي و بزرگسالي قابل تشخيص است و اين اختلالات رواني شامل موارد زير مي شود :

كم تواني ذهني
اين اختلال قبلا به عنوان عقب ماندگي ذهني شناخته مي شد و گاهي اوقات آن را به عنوان اختلال تكويني ذهني از آن ياد مي شود، اين اختلال رشد قبل از سن ۱۸ سالگي در فرد آغاز مي شود و به صورت نقص عملكرد هاي ذهني و رفتار هاي متناسب با آن ها مشخص مي شود.

محدوديت هايي كه در عملكرد ذهني به وجود مي آيد در بسياري از اوقات با انجام تست ضريب هوشي مشخص مي شود و اگر ضريب هوشي پايين تر از ۷۰ درصد باشد نشانگر محدوديت است، مواردي كه تست مي شود شامل رفتار هاي انطباقي مهارت هاي عملي و روزمره، خود مراقبتي، تعامل اجتماعي و مهارت هاي زندگي مي باشد.

اختلال اوتيسم
اين اختلال با نقايص دائمي تعامل و ارتباطات اجتماعي در جنبه هاي مختلف زندگي و همچنين الگو هاي رفتارهاي محدود و تكراري مشخص مي شود، DMS بيانگر اين است كه علائم اختلال طيف اوتيسم بايد در دوره هاي اوليه رشد وجود داشته باشد و اين علائم در جنبه هاي مختلف زندگي از جمله عملكرد اجتماعي و شغلي اختلال قابل توجهي ايجاد مي كند.

اختلال بيش فعالي – كمبود توجه (ADHD)
ADHD با بروز دائمي بيش فعالي – تكانشگري و يا كم توجهي كه با انجام كارها در تداخل مي باشد، خود را در دو يا چند موقعيت مختلف مانند خانه، محل كار، مدرسه و موقعيت هاي اجتماعي نشان مي دهد، بر اساس اظهاراتي كه در DSM-5 بيان شده است چند مورد از اين علائم بايد قبل از ۱۲ سالگي وجود د اشته باشد.

اين علائم و نشانه ها تاثير منفي بر روي فعاليت هاي اجتماعي، شغلي و دانشگاهي دارند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-انواع اختلالات رواني ۲۰۲۱ را بشناسيد

اختلال اضطراب منتشر شده : يك ميراث باستاني
اساسا اختلال اضطراب منتشر شده يا GAD اساسا به معني حس تنش و هيجان و اضطراب شديد در مورد چيز هايي است كه به صورت معمول شما را به دردسر نخواهند انداخت يا در هر صورت بسيار زياد نيستند. اگر شما به طور روزانه داراي چنين حسي هستيد احساس معنا را در زندگي از دست مي دهيد. هر روز براي بقا بجنگيد.

اين جنگ براي بقا به اين دليل است كه مغز و بدن شما در حدود 20000 سال قبل از نظر ساختاري هيچ تفاوتي با امروز ندارند . در اينجا نكته بحث اينست كه پاسخ هاي طبيعي كه ما را هوشيار و زنده نگه مي داشتند هنوز هم در درون ما وجود دارند .

از اينرو چه چيزي براي ما در حال حاضر خطر محسوب مي شود؟
در زمان باستان گرگ و قبيله هاي ديگر خطر محسوب مي شدند و ترس از شكار و تلاش براي بقا در همان براي نيكان ما امري حياتي و اصلي محسوب مي شد. اما امروز چطور؟ اينكه در زندگي شهري گرگي نيست و نه قبيله دشمن!؟

زندگي مدرن گرگ هاي باستان را با روابط خراب، نگراني هاي مالي، تروما هاي حل نشده ، روساي بد، ترس هاي ناشي از براورده نكردن كافي انتظارات ، رزيم غذايي بد و مصرف زياد محرك ها جايگزين كرده است. اگر كه ما ياد نگيريم تا گرگ هاي دروني را دور كنيم و آنها را رام كنيم همانطور كه ما در مورد گرگ‌هاي بيروني در دوران باستان انجام داده ايم ، طعمه تمامي ترس ها و واكنش هاي هيجاني مي شويم كه درگير آنها شده بوديم.

عجيب است كه اغلب اين پاسخ هاي دوران كهن همانند وضعيت پاتولوژيكي يا حتي پزشكي يا بيماري ديده مي شود .

اين كه اين اختلال توسط يك متخصص تشخيص داده شود به آنها احساس آرامش مي‌دهد:

پنج توصيه براي اختلال اضطراب منتشر

“آه ، اكنون حداقل چيزي كه من حس مي كنم اسمي دارد!”

شما مي توانيد به خودتان و ديگران بگوييد كه اكنون رنج شما “رسمي” است. شما مي توانيد اين حس را در خود پيدا كنيد كه با ان تنها نيستيد – در انجا افراد ديگري همانند خودتان حضور دارند. اين كار مي تواند به افراد كمك نمايد تا حس كنند كه يا اندازه‌اي قوت قلب گرفته اند چون زندگي در وضعيت ابهام و عدم قطعيت دشوار است .

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-پنج توصيه براي اختلال اضطراب منتشر

اضطراب منتشر يا فراگير قبل از اضطراب روزانه در رابطه با مسئله هاي روزمره مي باشد.

اين گونه اضطراب به مدت طولاني دوام پيدا خواهد كرد و جزوه اضطراب هاي حاد مي باشد.

و حتي امكان دارد كه عامل استرسوري براي آغاز شدن آن موجود نباشد.

عامل اضطراب منتشر
به طور مثال عامل ترسناك و ايجاد كننده اضطراب نمي باشد كه موجب اين نوع اختلال شود.

شخصي كه به اين اختلال دچار مي باشد به طور دائم در حال ترس مي باشد كه مصيبتي ايجاد شود.

بيشترين نگراني هاي بيش از اندازه در رابطه با سلامتي، پول ، خانواده و كار مي باشد.

گاهي اوقات عامل اين گونه نگراني به عاملي بسيار ناچيز محسوب مي شود.

تاثير تفكرات بر اضطراب منتشر
تفكر كردن در رابطه با هر مسئله مي‌تواند موجب برانگيخته شدن نگراني ها و اضطراب ها شود.
اين اشخاص نمي‌توانند نگراني‌هاي خود را كم كنند.
حتي اگر اين را بدانند كه اين اضطراب علت به خصوصي ندارد و بدون منطق مي باشد.

اين اشخاص نمي‌توانند به آرامش برسند.
اين اشخاص در خواب و هم در به خواب رفتن و همينطور در ادامه خواب داراي مشكل مي باشند.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-اضطراب منتشر

اضطراب عبارت از يك نوع احساس وحشت، ترس يا هراسي مي باشد كه در اغلب مواقع هيچ نوع توجيه مناسبي براي آن وجود ندارد.

اضطراب يك مورد مجزايي نسبت به ترس مي باشد، چرا كه ترس در واكنش به يك خطر مشخص و واقعي (همانند يك مورد خطرناك براي سلامتي فيزيكي فرد) بروز پيدا مي كند.

در نقطه مقابل، اضطراب در واكنش به موقعيت هاي ظاهرا بي خطر ايجاد مي شود يا در نتيجه يك سري تضادهاي ذهني و عاطفي دروني ايجاد مي شود كه ممكن است براي خود فرد نامشخص باشند.

نمي توان به صورت كامل اضطراب موجود در زندگي روزمره را از بين برد و وجود داشتن مقدار محدودي از آن يك مورد نرمال و عادي فرض مي شود.

ولي اضطراب مداوم، شديد، مزمن يا مكرر كه داراي يك علت مشخصي نمي باشد، معمولا به عنوان يكي از علائم اختلال عاطفي در نظر گرفته مي شود.

زماني كه چنين اضطرابي به صورت غير منطقي و در نتيجه يك موقعيت يا يك چيز خاصي صورت بگيرد، اين شرايط به عنوان فوبيا شناخته خواهد شد.

يك اضطراب رايج يا مداومي كه داراي هيچ علت خاص يا نگراني ذهني نمي باشد، به عنوان اضطراب عمومي يا ثابت ناميده مي شود.

علل (و تفسيرهاي روان پزشكي) مختلفي براي اضطراب وجود دارند. سيگموند فرويد (Sigmund Freud) به عنوان يك متخصص اعصاب اتريشي، اضطراب را به عنوان يك حالت بدني از تضاد عاطفي دروني بيان كرد .

در حين قرار گرفتن فرد در شرايط، احساسات يا انگيزش هاي طاقت فرسايي (در نتيجه آگاهي هوشيارانه) ايجاد مي شود كه مهلك يا اضطراب آور مي باشند.

همچنين اضطراب در مواردي كه منجر به عملكرد نامناسب جنسي يا كاري شود، به عنوان يك تهديد براي شخصيت فرد يا عزت نفس او در نظر گرفته مي شود.

روان شناسان رفتاري اضطراب را به عنوان يك واكنش يادگرفته شده در برابر اتفاقات تهديد آميز زندگي واقعي تعريف مي كنند؛

منبع : كانون مشاوران ايران-اضطراب

شايد هيچ هيجاني سخت‌تر و دردناك‌تر از شرم نباشد. شرم به مثابه حمله عليه خود است .

و افراد شرمگين باور مي‌كنند كه از نظر اجتماع، كاملاً ناپذيرفتني و مردود هستند.

در نتيجه، شرم باعث احساس بي‌آبرويي و بدنامي در فرد مي‌گردد.

فردي كه احساس شرم مي‌كند مي‌خواهد از همه كس خود را مخفي و پنهان نگاه دارد.

امّا گناه بر خلاف شرم باعث نمي‌شود كه فرد خود را محكوم كند.

بلكه باعث خودانتقادي به خاطر يك رفتار يا عمل اشتباه در فرد مي‌گردد.

البته از نظر روان‌شناسي، همپوشاني‌هايي بين شرم و گناه وجود دارد.

به عنوان مثال، فرد شرمگين ممكن است احساس گناه نيز داشته باشد.

شرم و گناه كناره گيري اجتماعي
شرم عمومي‌تر از گناه است. فردي كه احساس شرم مي‌كند انتظار محكوم شدن از جانب همه كس را دارد.

امّا فردي كه احساس گناه مي‌كند ممكن است تنها كسي باشد كه از خطاي پيش آمده آگاهي داشته باشد.

فرد گناهكار نيز ممكن است احساس از دست دادن اعتماد به نفس پيدا كند ولي نه به اندازه‌اي كه اين احساس در فرد شرمگين پيش مي‌آيد.

به عنوان مثال، دانش‌آموزي كه در يك امتحان به طور موفقيت‌آميزي تقلّب مي‌كند ممكن است.

به خاطر نمره بالايي كه معلّم به او داده احساس گناه كند و آن را حق خود نداند.

امّا هيچكس ديگر از انجام اين تقلّب آگاهي ندارد. از طرف ديگر، دانشجوئي كه به هنگام تقلّب كردن دستگير مي‌شود .

در جلوي همكلاسي‌هايش احساس شديد شرم و خجالت مي‌كند و اين احساس به خاطر اين است كه ديگران نيز از كار خلاف او آگاهي يافته‌اند.

كناره‌گيري اجتماعي
تعداد زيادي از مردم از نوعي اختلال شخصيتي به نام «كناره‌گيري اجتماعي» رنج مي‌برند.

اين اختلال گاهي با اختلال اضطراب اجتماعي يا هراس از اجتماع اشتباه گرفته مي‌شود.

تفاوت بين كناره‌گيري اجتماعي با اختلال اضطراب يا هراس از اجتماع به طبيعت اختلالات شخصيتي باز مي‌گردد.

يك اختلال شخصيتي، الگوي رفتاري ماندگاري است كه باعث مشكلات كاري و روابط شخصي مي‌شود.

اين واقعيت كه اختلال شخصيتي، يك الگوي رفتاري ماندگار است، درمان آن را بسيار پيچيده و مشكل مي‌سازد.

نشانه‌هاي اختلال كناره‌گيري اجتماعي
نشانه‌هاي اختلال كناره‌گيري اجتماعي شامل الگوهاي رفتاري ماندگاري نظير موارد زير است:

هراس از اجتماع همراه با اضطراب شديد از ميان جمع بودن.
خجالتي بودن بيش از حدّ.
احساس بي‌لياقتي به هنگام پذيرفته‌ نشدن يا مورد انتقاد قرار گرفتن.
انتخاب تنهايي و انزوا به جاي پذيرش ريسك ارتباط با ساير مردم.
حساسيت زياد نسبت به انتقاد و احساس شرمندگي به هنگام مورد انتقاد قرار گرفتن.
انتخاب انزواي اجتماعي به عنوان راهي براي دوري از مورد انتقاد واقع شدن.
اجتناب از چشم در چشم شدن با ديگران در محل كار يا جاهاي ديگر.
امساك در حرف‌زدن در محل كار يا جاهاي ديگر.
شماره هاي تماس 01

شرم و ارتباط آن با كناره‌گيري اجتماعي
با وجودي كه شرم يك هيجان عمومي در انسان‌هاست و در تمام تمدن‌ها و فرهنگ‌ها يافت مي‌شود .

امّا ريشه‌هاي مختلفي براي آن وجود دارد. در تمدّن غرب، تأكيد بسياري بر شخصيت‌هاي كم‌عاطفه، مستقل و با جذبه مي‌شود.

فيلم‌هاي هاليوود با هنرپيشگاني نظير كلينت ايستوود، جان وين و گري كوپر، قهرماناني را به تصوير مي‌كشد كه قوي، شجاع و كم حرفند.

اين نقش‌ها، اتكاء به نفس را تا حد نهايت به تصوير مي‌كشند.

ارزش زيادي كه به فردگرايي و خودكفايي در جوامع غربي داده مي‌شود.

نقش مهمي در پيچيده كردن امور براي آن‌هايي كه با اختلال كناره‌گيري اجتماعي دست و پنجه نرم مي‌كنند، ايفاء مي‌نمايد.

منبع: مركز مشاوره و روانشناسي ايران -شرم و كناره گيري اجتماعي

اضطراب مي تواند سلامت جسمي و رواني را تحت تاثير قرار دهد.

تاثيرات كوتاه مدت و بلند مدت در ذهن و بدن وجود دارد.

در حالي كه بسياري از افراد در مورد تاثير اضطراب بر روي بدن مي دانند، افراد كمتري از عوارض جانبي فيزيكي آگاه هستند، كه مي تواند شامل مسائل مربوط به گوارشي و افزايش خطر ابتلا به عفونت باشد.

اضطراب همچنين مي تواند عملكرد سيستم هاي قلبي عروقي، ادراري و تنفسي را تغيير دهد.

در اين مقاله، ما در مورد رايج ترين علائم جسمي و عوارض جانبي اضطراب بحث مي كنيم.

اختلال اضطراب اثرات اضطراب بر روي بدن

اختلال اضطراب چيست؟
زن استرس زده و مضطرب با دست چهره نشسته در ماشين.

نگراني بيش از حد و عصبي بودن ويژگي هاي اضطراب است.

اضطراب يك گروه از اختلالات را تشريح مي كند كه موجب نگراني، نگراني و ترس مي شوند.

اين احساس اضطراب با زندگي روزمره تداخل مي كند و نسبت به شي يا رويداد ناخوشايند است.

در بعضي موارد، افراد قادر به شناسايي يك ماشه نيستند و احساس مي كنند كه هيچ دليلي به نظر نمي رسد.

در حالي كه در مواردي مانند اضطراب مضطرب، مانند پيش از ارائه يا جلسه مهم، اضطراب مداوم مي تواند با رفاه فرد مواجه شود.

با توجه به انجمن اضطراب و افسردگي آمريكا ، اختلالات اضطرابي شايعترين بيماري رواني در ايالات متحده است و سالانه ۴۰ ميليون بزرگسال در اين كشور را تحت تاثير قرار مي دهند.

در حالي كه اين اختلالات به درمان خوب پاسخ مي دهد، اما فقط ۳۶٫۹ درصد از افراد مبتلا به اختلال اضطراب دريافت درمان مي كنند.

منبع: مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-اختلال اضطراب | تاثير اضطراب بر روي بدن